Een goed begin!

Gelukkig nieuwjaar!

Wellicht wat laat, maar toch nog de beste wensen voor 2013. Het jaar dat voor ons uitstekend is begonnen met prachtig vuurwerk in Sydney. Echter is daarvoor ook nog het een en ander gebeurd, dus laten we bij het begin beginnen. Na Rainbow Beach achter ons te hebben gelaten, kwamen we aan in Noosa. Tijdens het rijden viel ons al op wat een gezellige plaats dit was. Helaas zouden we daar maar weinig van zien, want we hadden een bushcamp geregeld en dat was natuurlijk midden in een bos. Het kamp was erg leuk ingericht en er was zelfs een pooltafel. Na een nacht in een soort van hangmat te hebben geslapen, stond er op de eerste dag een kanotocht van 14 km op het programma. Het was behoorlijk afzien, want zowel de heen- als terugweg voeren we stroomopwaarts. De rivier mondde namelijk uit op zee en bij het keren van het tij, keerde ook de stroomrichting van de rivier. Terug bij het kamp waren we het dan ook behoorlijk zat. Inmiddels hadden we de erg gezellige Nederlanders Jetske en Ruud ontmoet, waar we 's avonds veel potjes kaarten en pool mee deden. De dag erna zou er nog een kanotocht op het programma staan, dit keer stroomafwaarts, maar wij hadden onze portie wel gehad. Ook Jetske en Ruud vonden het wel welletjes en daarom hebben we de dag een andere invulling gegeven. Niet ver van het kamp was een prachtig turqoise meer met ernaast een modderpoel. Deze natuurlijke spa was een uitstekende plek voor een dagje lol en ontspanning. 's Avonds zijn we wakker gebleven om het einde van de wereld met eigen ogen te aanschouwen. Toen dit echter uitbleef zijn we toch maar gaan slapen.

De volgende morgen verruilden we in een paar uur de weelderige natuur voor een grote stad: Brisbane. Ons hostel had een zeer ruime keuken, maar onze slaapkamer deed de naam (Bunk Backpackers) wel eer aan. Twee stapelbedden op 6 vierkante meter zonder ventilatie is bepaald geen luxe. Gelukkig waren we toch veelal buiten te vinden. We verplaatsten ons door Brisbane met een ferry over de rivier die door Brisbane kronkelt. We bezochten een parkje en de winkelstraat. Dit waren erg gezellige plekken en we besloten toen om een uurtje apart van elkaar te gaan shoppen voor kerstcadeautjes. Sam wilde een boek kopen, omdat we de e-reader nu steeds moeten delen. Hij ging op zoek naar Fifty Shades of Grey. Dat was in elke boekenwinkel niet alleen de kerstspecial, maar ook uitverkocht. Uiteindelijk toch gevonden en ook nog een boomerang laten inpakken! Voor de tweede dag in Brisbane hadden we een klim geboekt naar de top van de Story Bridge. Deze stond in de Lonely Planet hoog aangeschreven, maar wij vonden het wel een beetje tegenvallen. Je loopt eigenlijk gewoon een trap op. Eenmaal boven was er wel een mooi uitzicht en het abseilen naar beneden was ook best gaaf.

Kerst 2012 hebben we doorgebracht in Byron Bay. Een superleuk plaatsje met huisjes in wild west stijl en overal hippies. Eerste kerstdag zijn we op tijd opgestaan om een lekkere strandwandeling te maken. Er waren al veel mensen op het strand te vinden en we besloten naar een vuurtoren te lopen die op het meest oostenlijke stukje vasteland van Australië staat. Dat was zeker de moeite waard, want onderweg hebben we een groep van wel 30 dolfijnen gezien! Byron Bay staat wel bekend om z'n marine wildlife maar het is altijd afwachten of je wat ziet. We hadden dus geluk en hebben heel wat plaatjes geschoten. 's Middags werd er door ons hostel een BBQ georganiseerd. Je diende zelf vlees mee te nemen en voor broodjes, salades en desserttaart werd gezorgd. Erg lekker en bijzonder om met kerst te BBQ'en. 's Avonds zijn we uit eten geweest bij een klein midden-oosters restaurantje. We aten lamspiesjes met salada, pita en hummus en ondertussen pakten we elkaars cadeautjes uit. Lisanne had een raadselspel, sleutelhanger met kangoeroe en een chocoladelolly in de vorm van een sneeuwvlok gekocht! Daarna hebben we nog even romantisch over het strand gewandeld en ons vervolgens bij de meute gevoegd voor een klein strandfeestje. Hier ontmoetten we ook weer mensen van onze Fraser Island tour en in z'n totaliteit was dit een kerst om nooit meer te vergeten.

Tweede kerstdag, ofwel Boxing Day, leek weer op een heel normale dag en wij vervolgden onze reis naar Coffs Harbour. Hier verbleven we in een hostel dat gratis surfboards uitleenden en dus gingen wij een dagje surfen. Bij Sam lukte het nog wel aardig (lees: het lukte zo'n drie keer om langer dan twee seconden te blijven staan), maar Lisanne bakte er weinig van. Het is dan ook erg moeilijk en zeker in de sterke golven aan de oostkust van Australië! De volgende dag deden we het rustiger aan en probeerden we koala's te spotten. We hadden dit keer echter minder geluk dan in Byron Bay. Vanuit Coffs Harbour namen we vervolgens de nachtbus naar Sydney, waar we 29 december arriveerden. Nadat we een OV-kaart voor één week hadden gekocht, vonden we onze weg naar Dee Why in het noorden. Daar vlakbij wonen Victor en Toni met hun drie kinderen (Zali, Dexter en Leroy), waar we al voor onze reis via Nic mee in contact waren gekomen. We werden super hartelijk ontvangen en beneden was een heel gastenverblijf voor ons ingericht, dat misschien nog wel groter is dan ons huisje in Leiden! Het huis van Victor en Toni was een hele fijne uitvalsbasis om Sydney te verkennen en een goed tweepersoonsbed was ook weer eens lekker.

Dee Why zelf is een rustige en mooie wijk met prachtige stranden en binnen 45 minuten waren we in het centrum van Sydney. We hebben er een heerlijke week gehad en hadden nog veel langer kunnen blijven: bodyboarden met het hele gezin, een gebakje eten in de stad en de harbour bridge en opera house vanaf de ferry zien. Oud en Nieuw wordt in Sydney met groots vuurwerk gevierd (voor particulieren is vuurwerk verboden) en wij konden dit evenement natuurlijk niet voorbij laten gaan zonder Hollands tintje. Nic had ons zijn beroemde oliebollenrecept gestuurd en dus stonden we 's ochtends samen met Zali in de keuken om oliebollen te bakken! Ze waren voor een eerste keer prima gelukt en dat vonden de Aussies ook. Victor was 's ochtends met picknick kleden al een plek voor het vuurwerk gaan reserveren bij Cremorne Point. Om 15.00 uur gingen wij er alvast zitten en legden we ook onze slaapzakken erbij om nog meer plaats te reserveren: er zouden ook nog andere vrienden komen. De avond was erg gezellig en druk. Om 21.00 uur was er voor de eerste keer vuurwerk. Dit was al super en om middernacht was het helemaal spectaculair! Een jaarwisseling die we ook nooit meer vergeten.

Op 1 januari lekker uitgeslapen en natuurlijk een nieuwjaarsduik genomen. De dag erna brachten we een bezoek aan de Blue Mountains: een gebergte op zo'n twee uur afstand met de trein. Daar hadden we afgesproken met Joris, een vriend van ons uit Nederland die toen ook in Australië was. Erg leuk om elkaar aan de andere kant van de wereld te treffen. We zijn de beroemde Giant Stairway afgedaald om vervolgens met een supersteile trein weer omhoog te komen. Daarna gingen we op zoek naar een slaapplaats voor die nacht. Dat bleek nogal lastig, maar nadat we er eindelijk één hadden gevonden, gingen we pizza eten en hebben we er nog een heel gezellige avond van gemaakt met een spel van Joris en potjes poolen. Rond 23.00 uur dan toch verstandig naar bed gegaan, want we wilden de ochtend erna vroeg op om nog een dagje naar Bondi Beach te kunnen. Echt een enorm druk strand en superhoge golven! Na deze drukke en volle dagen had Sam nog energie genoeg om op de dag van vertrek naar Nieuw-Zeeland om 6.00 uur op te staan voor de Bold & Beautiful. Een zwemtocht door de oceaan bij Manly van 1500 meter samen met Victor en honderden anderen. Na deze happening werd het tijd om Sydney en vooral Victor, Toni en de kids gedag te zeggen en Nieuw-Zeeland welkom te heten.

We hadden niet zo'n hele gunstige vliegtijd en daardoor brachten we eerst nog een nachtje op het vliegveld door alvorens we onze campervan konden ophalen. Omdat deze echter nog niet helemaal klaar was, werden we eerst naar een winkelcentrum gebracht om inkopen te doen. Uiteindelijk konden we halverwege de middag wegrijden en waren we vrij om te gaan waar we maar wilden. Althans dat dachten we. De Summit Road (een weg rond een oude krater met mooie uitzichten) was afgesloten en dat feestje ging dus niet door. De provinciale weg was wel gewoon open en zo reden we naar een plaatjes genaamd Little River voor onze eerste overnachting. Onze campervan is echt een prima wagen met twee stoelen voorin en een bed achterin. Ook hebben we een wastafeltje en een gaspitje en is er genoeg ruimte om onze spullen op te bergen. Ondanks dat het bed slechts 1.30 meter breed is, is het ruim genoeg voor ons en worden we elke ochtend uitgerust wakker. Zo ook de eerste ochtend en al snel waren we op weg naar Mount Cook. Tijdens het rijden keken we onze ogen uit: wat heeft Nieuw-Zeeland een schitterend en gevariëerd landschap.

Na een rustige nacht aan de voet van Mount Cook, begonnen we de volgende dag met het lopen van de Hooker Valley track. Deze wandeling duurt ongeveer drie uur en onderweg loop je door een prachtige omgeving met verbluffende uitzichten. We hebben dan ook van elke stap genoten. In Nieuw-Zeeland ervaar je dat het vooral om de reis zelf gaat en niet om de bestemming. De track eindigde bij een meer waar we onze energievoorraad even een boost gaven middels een banaan alvorens terug te wandelen. Eenmaal bij de campervan reden we door naar Omarama waar zouden gaan overnachten. Onderweg, via bruine "toeristenborden", nog gestopt bij de Clay Cliffs. De naam zegt het al. De dag erna stond er weer een flinke afstand op het programma, dus we vertrokken op tijd. De bestemming was Dunedin, maar wat is het heerlijk om samen op pad te zijn in de uitgestrekte natuur, waarvan Lisanne de helft gemist heeft omdat ze lekker lag te slapen. Tijdens het rijden zoeken we in brochures en onze lonely planet of we nog langs highlights komen. Zo stopten we in Moeraki om grote ronde stenen te zien die slechts een paar meter van de kust lagen. Ook toverden we onze tafel weer eens tevoorschijn voor een lekker lunch.

In Dunedin zijn we we eerst naar een informatie punt gegaan waar we een overnachting boekten op een camping in Otago Peninsula. Dit schiereiland heeft een verscheidenheid aan wildlife. Zo reden we eind van de middag naar Sandfly Bay waar we grote groepen zeeleeuwen en zeehonden vonden. Weer heel anders dan in Harderwijk. De zeeleeuwen lagen lekker op het strand te slapen, terwijl de zeehonden hun toevlucht zochten tot de rotsen. Doordat de zeehonden dezelfde kleur hadden als de rotsen, waren ze soms lastig te onderscheiden. Dat zorgde ervoor dat Sam ineens oog in oog stond met een brullende zeehond toen hij op een rots wilde gaan staan om 'die zeehonden in de verte' te fotograferen. Oeps! Om albatrossen en yellow-eyed pinguins te zien, moest je hier een tour boeken. Dat wilden wij niet, omdat we al gehoord hadden dat deze ook in het natuurgebied The Catlins te zien waren. Na eerst nog een leuke wandeling gedaan te hebben met uitzicht om mooie rotsformaties, werd dit onze volgende bestemming.

The Catlins is net het Schotland van Nieuw-Zeeland. Mooi om doorheen te rijden en veel plekjes die een korte stop waardig zijn. Zo hebben we opnieuw dolfijnen gezien en ook yellow-eyed pinguins! De pinguins keren in het begin van de avond terug naar hun jongen om deze te voeren. Het is een schitterend gezicht om ze te zien lopen en we hebben uren zitten kijken. Inmiddels zijn we bijna in Queenstown. We hebben vandaag een lange rit gemaakt door de Fiordlands (het Noorwegen van Nieuw-Zeeland) naar Milford Sound en terug. Alweer een prachtige route om te rijden. We zijn erg benieuwd wat Nieuw-Zeeland nog meer te bieden heeft en kunnen niet wachten om morgen weer in de campervan te stappen. Voor nu welterusten!

Liefs,
Sam & Lisanne